پرورش شترمرغ، بویژه در آفریقای جنوبی به مدتها پیش از این برمی‌گردد. امروزه پرورش شترمرغ در سراسر نقاط جهان (ایالات متحده آمریکا، استرالیا، ایتالیا)و در هر کجا که شرایط آب و هوائی مناسب بوده گسترش یافته است.
.
با نگاهی به مصرف گوشت شترمرغ می‌توان کشورهای اتحادیه اروپا(EU)را به سه دسته بخش بندی کرد:
1- کشورهایی که مصرف گوشت شترمرغ بالایی دارند:
مانند فرانسه، بلژیک، ایتالیا و هلند (البته به میزان کمتر)
.
2- کشورهای با پتانسیل خوب مصرف اما دارای تولیدات و پرورش کمتر گسترش یافته:
مانند: انگلیس، آلمان، دانمارک و ایرلند
.
3- کشورهایی که مصرف گوشت شترمرغ ندارند یا آگاهی های مربوط به این فرآورده در آن کشورها موجود نیست:
مانند: اسپانیا، یونان و ترکیه
.
شایان ذکر است که در کشورهائی مانند کانادا نیز پرورش شترمرغ و مصرف گوشت شترمرغ بسیار پیشرفت داشته است.
همچنین در سالهای گذشته، در برخی کشورها مانند کرواسی پرورش سازمان یافته شترمرغ به جهت مصرف گوشت و تخم آن افزایش شدیدی را نشان داده است.
بسته به نژاد، شترمرغی با وزن kg 100 دارای 27تا 48 کیلوگرم گوشت خوراکی است که در این میان بهترین بازده از نژاد گردن آبی زیمباوه بدست آمده است. حدود 3/2 گوشت این پرنده متعلق به ده ماهیچه اصلی آن است که می‌توان از آن استیک های بزرگی بدست آورد.
.
.
به دلیل ویژگی های پخت و مزه، گوشت شترمرغ در بازار برخی کشورها بسیار گران است. علاوه بر گوشت، دیگر اندام های شترمرغ از کیفیت بالایی برخوردار اند بویژه بافت هائی مانند جگر و قلب، ضمن اینکه در برخی مناطق گردن و مغز نخاع شترمرغ نیز دارای خواستاران زیادی است.
گوشت شترمرغ با گوشت حیوانات کشتاری دیگر فرق دارد، و از جمله این تفاوت ها می‌توان به میزان پایین چربی، ترکیب مناسب آمینواسید و درصد بالای آمینواسیدهای اشباع و غیر اشباع اشاره داشت.
گوشت شترمرغ در مقایسه با دیگر گوشت ها قابل هضم تر و نرم تر بوده و نیازی به مدت پخت زیادی ندارد و همچنین به دلیل مزه ویژه اش نیز، نیازی به افزودن ادویه جات تند و آماده سازی قبلی هم ندارد. این گوشت دارای مزه ای ویژه و بسیار قابل تشخیص است واگر چه به خاطر رنگ قرمزش با گوشت گاو مقایسه می‌گردد، اما گوشت شترمرغ ترد و دارای فیبرهای ماهیچه ای کوتاه است.
اسیدیته واقعی آن، که با تمرکز یون هیدروکسین بروز میکند، با میزان گوشت دیگر جانوران کشتاری و مرغ فرق دارد. اسیدیته اولیه گوشت شترمرغ دارای میانگین 2/7 است و پس از 24 ساعت به 5/5 PH کاهش می‌یابد. همچنین در این گوشت، ویژگی های گوشتی PSE (کمرنگی، نرمی، ترشحی) وDFD (تیرگی، سفتی، خشکی) که پس از کشتار جانوران حساس تحت استرس روی می‌دهد، مشاهده شده است.
.
این گوشت به راحتی از استخوان و بافتهای رابط جدا می‌شود (سیلز1998). اندازه چربی گوشت شترمرغ به طور قابل توجهی پایین است، یعنی به میزان 2-1%، همچنین میزان بالای اسید لینولنیک گوشت شترمرغ باعث خاصیت رژیمی آن شده است.
میزان HDL (کلسترول با چگالی بالا) آن بالا وحدود 62-60% و LDL (کلسترول با چگالی پایین) آن پایین است. گوشت شترمرغ دارای میزان زیادی آهنg)100mg/ 7/3) است که بسیار بیشتر از گوشت بوقلمون (g100mg / 5/2)، مرغ (g 100mg / 9/0) یا گوشت گاو (g 100mg / 56/1) می‌باشد.
علاوه برآن این گوشت دارای مواد معدنی کم نیاز ضروری مانند روی و منگنز و ویتامین های B12,B1,C,A و نیاسین است...
